On December 26, 2024, communities across Asia are commemorating the 20th anniversary of the devastating tsunami that struck the region, resulting in over 220,000 fatalities. The disaster was triggered by a massive 9.1 magnitude earthquake off the coast of Sumatra, Indonesia, unleashing colossal waves that impacted countries including Sri Lanka, India, Thailand, and even reaching as far as Somalia. As the seismic waves surged at speeds nearing 800 kilometers per hour and heights of up too 30 meters, the tragedy left an indelible mark on the affected nations. Memorial services are being held today, with many mourners reflecting on the profound loss and resilience of those who survived.μεγάλο ισλαμικό τέμενος Μπαϊτουραχμάν άρχισε σειρά εκδηλώσεων μνήμης σε όλη την Ασία. Προηγουμένως, ήχησε σειρήνα για τρία λεπτά, ακριβώς την ώρα της καταστροφής, κι ακολούθησαν δεήσεις.
Άνθρωποι καθισμένοι στο έδαφος έκλαιγαν σε ομαδικό τάφο όπου ενταφιάστηκαν κάπου 14.000 θύματα του τσουνάμι,ενώ σε ορισμένα χωριά οργανώθηκαν κοινοτικές προσευχές,για να τιμηθούν τα θύματα της καταστροφικής που σε πολλές περιπτώσεις αφάνισε ολόκληρες κοινότητες.
Στην πρωτεύουσα της Άτσεχ, την Μπάντα Άτσεχ, Ινδονήσιοι μπορούσαν να επισκεφθούν άλλο ομαδικό τάφο, ενώ έγινε νυχτερινή προσευχή στο μεγάλο τζαμί. Άλλες θρησκευτικές τελευτές και αγρυπνίες προγραμματιζόταν να γίνουν στη Σρι Λάνκα,στην Ινδία,όπως και στην Ταϊλάνδη.
«Νόμιζα αληθινά πως ήταν το τέλος του κόσμου», αφηγήθηκε ο Χασναουάτι, καθηγητής 54 ετών, παρών στο τέμενος, που είχε επίσης υποστεί εκτεταμένες ζημιές εξαιτίας του τσουνάμι.
«Μια Κυριακή πρωί, ενώ είχε συγκεντρωθεί όλη η οικογένειά μας και γελούσαμε, χτύπησε καταστροφή και χάθηκαν όλα. Δεν έχω λόγια».
Στην Ταϊλάνδη, όπου περίπου οι μισοί από τους 5.000 και πλέον νεκρούς ήταν ξένοι τουρίστες, οι τελετές μνήμης άρχισαν νωρίς στο Μπαν Ναμ Χεμ, το χωριό που υπέστη το πιο σφοδρό χτύπημα.
Συγγενείς θυμάτων, κάποιοι δακρυσμένοι, άφηναν λουλούδια και στεφάνια μπροστά σε έναν τοίχο, καμπυλωμένο σαν κύμα τσουνάμι, στον οποίο έχουν τοποθετηθεί πλάκες με τα ονόματα ανθρώπων που χάθηκαν.
Η Νάπαπον Πακαουάν, 55 ετών, έχασε τη μεγάλη αδελφή και την ανιψιά της στην τραγωδία. «Έρχομαι εδώ κάθε χρόνο», είπε. «Ο καιρός περνάει γρήγορα, αλλά αργά στο νου μου».
Συνολικά,το τσουνάμι είχε αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 226.408, σύμφωνα με την EM-DAT, παγκόσμια βάση δεδομένων για τις καταστροφές.
Η περιοχή που υπέστη το πιο σκληρό χτύπημα ήIn the aftermath of the devastating 2004-indian-ocean” title=”The 2004 Tsunami Wiped Away Towns With ‘Mind‑Boggling … – HISTORY”>2004 tsunami that claimed over 165,000 lives in Indonesia, survivors like 60-year-old Nilawati continue to grapple with profound loss. Having lost both her son and mother,she reflects on the indescribable pain of losing a child,stating,”It feels like it happened yesterday.” Experts highlight that the lack of a coordinated early warning system significantly exacerbated the disaster’s impact. Since then, approximately 1,400 international tsunami warning stations have been established, enabling alerts to be issued within minutes of a tsunami threat. The earthquake that triggered the tsunami released energy 23,000 times greater than the atomic bomb dropped on Hiroshima, underscoring the catastrophic scale of the event.την Ταϊλάνδη έχασαν τη ζωή τους πάνω από 5.000 άνθρωποι, οι μισοί και πλέον από τους οποίους ήταν ξένοι τουρίστες, ενώ άλλοι 3.000 άνθρωποι κηρύχθηκαν αγνοούμενοι.
Σε ξενοδοχείο στην επαρχία Φανγκ Νγκα, οργανώνεται έκθεση για το τσουνάμι κι αναμένεται να προβληθεί ντοκιμαντέρ, ενώ αξιωματούχοι της κυβέρνησης και του ΟΗΕ προγραμματιζόταν να εκφραστούν όσον αφορά την προετοιμασία για την αντιμετώπιση καταστροφών.
Στη Σρι Λάνκα, όπου έχασαν τη ζωή τους πάνω από 35.000 άνθρωποι,συγγενείς θυμάτων αναμενόταν να επιβιβαστούν στο τρένο Ocean Queen Express και να κατευθυνθούν στην Περαλίγια,90 χιλιόμετρα νότια από την πρωτεύουσα της χώρας Κολόμπο,όπου τα κύματα κατάπιαν βαγόνια συρμού στοιχίζοντας στη ζωή σε κάπου 1.000 επιβαίνοντες.
Θρησκευτικές τελετές —βουδιστικές, ινδουιστικές, χριστιανικές, μουσουλμανικές— προγραμματίζονταν σε όλη τη νήσο.
Τα κύματα έπληξαν και την Αφρική,με τη Σομαλία θα θρηνεί κάπου 100On December 26,2004,the Maldives faced a catastrophic tsunami triggered by a massive 9.1-magnitude earthquake off the coast of Sumatra, resulting in widespread devastation across the archipelago. With an average elevation of just 1.5 meters above sea level, nearly all of the 199 inhabited islands were affected, leading to notable loss of life and property. The disaster claimed thousands of lives and left many survivors grappling with trauma and survivor’s guilt, as they navigated the aftermath of this unprecedented natural disaster. As the Maldives marks the 20th anniversary of this tragedy, the nation reflects on its journey towards resilience and recovery, highlighting the importance of climate leadership in safeguarding its future against similar threats [2[2[2[2][3[3[3[3].
Time.news Editor: Καλησπέρα και καλώς ήρθατε στο Time.news. Σήμερα, καθώς ανακλούμε την 20η επέτειο από τον καταστροφικό τσουνάμι του 2004, θέλουμε να συζητήσουμε την κληρονομιά που άφησε πίσω του αυτή η τραγωδία.Μαζί μας είναι ο Δρ.Γιάννης Αλεξάκης, ειδικός σε φυσικούς καταστροφές. Δρ. Αλεξάκη, αρχικά, πώς περιγράφετε την αντίκτυπο της καταστροφής σε επίπεδο κοινότητας και οικογένειας;
Δρ. Γιάννης Αλεξάκης: Καλησπέρα και σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. Είναι συγκλονιστικό να σκεφτεί κανείς ότι περισσότεροι από 220,000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την ημέρα. Η τραγωδία προκάλεσε μαζική απώλεια σε πολλές κοινότητες,με ολόκληρες οικογένειες να αφανίζονται. Η μαρτυρία του Χασναουάτι δείχνει τον τρόμο που βίωσαν οι ανθρώποι—όπως είπε,«νόμιζα αληθινά πως ήταν το τέλος του κόσμου». Αυτό αποτυπώνει την ψυχολογική επίπτωση, που δεν περιορίζεται μόνο στους θανάτους, αλλά αφορά και την τρομακτική εμπειρία του να βλέπεις τα πάντα να καταστρέφονται.
Editor: Πράγματι,η ψυχολογική επίπτωση είναι καθοριστική. Στα 20 χρόνια που έχουν περάσει, πώς έχουν οι κοινότητες καταφέρει να ανακάμψουν και να επανασυνδεθούν;
Δρ. Αλεξάκης: Η ανάκαμψη είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και πόρους. Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι έπρεπε να επαναστατήσουν τις ζωές τους από το μηδέν. Οι μνήμες του τσουνάμι αυτό που δείχνουν είναι η αντοχή των ανθρώπων στις πιο δύσκολες συνθήκες. Οι μνημονεύσεις, όπως αυτές που παρακολουθούμε σήμερα με τις προσευχές και τις εκδηλώσεις μνήμης σε χώρες όπως η Ινδονησία, η Σρι Λάνκα και η Ταϊλάνδη, αποτελούν κρίσιμη διαδικασία για τη συλλογική θεραπεία.
Editor: Γνωρίζετε αν οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί έχουν κάνει βελτιώσεις στην προετοιμασία και στην αντίδραση σε φυσικές καταστροφές από τότε;
Δρ. Αλεξάκης: Υπάρχουν σημαντικά βήματα που έχουν γίνει στον τομέα αυτόν. Μετά το τσουνάμι, πολλές χώρες εφάρμοσαν συστήματα πρώιμης προειδοποίησης και βελτίωσαν την ενημέρωση του κοινού σχετικά με την ασφάλεια κατά τη διάρκεια φυσικών καταστροφών. Σημαντική είναι η συνεργασία μεταξύ επιστημονικών φορέων και κυβερνήσεων για την ανάπτυξη στρατηγικών που μπορούν να σώσουν ζωές. Ωστόσο, η εκπαίδευση των κοινοτήτων και η ευαισθητοποίηση παραμένουν κρίσιμες.
Editor: Στο πλαίσιο αυτό, τι μπορούμε να κάνουμε ως κοινωνία για να υποστηρίξουμε τους επιζώντες και τις κοινότητες που επλήγησαν;
Δρ. Αλεξάκης: Είναι καθοριστικό να διατηρήσουμε τη μνήμη ζωντανή και να δείξουμε αλληλεγγύη προς τους επιζώντες. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω επιμορφωτικών προγραμμάτων, υποστήριξης σε τοπικές οργανώσεις και συμμετοχής σε εκδηλώσεις μνήμης. Ο διαρκής διάλογος για τα μαθήματα που έχουμε αποκομίσει και η προώθηση της ετοιμότητας είναι επίσης απαραίτητα βήματα για να βεβαιωθούμε ότι μια τέτοια καταστροφή δε θα επαναληφθεί χωρίς προετοιμασία.
editor: Σας ευχαριστώ πολύ, Δρ. Αλεξάκη, για τις πολύτιμες γνώσεις σας και την ανάλυσή σας για το θέμα αυτό. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε και να τιμούμε όσους χάθηκαν, ενώ ταυτόχρονα να προετοιμάσουμε τις κοινότητές μας για τις προκλήσεις του μέλλοντος.